Waarom reageer ik vaak fel op bepaalde situaties, waar ik het niet mee eens ben?
Waarom doe ik net of ik beter ben?
Waar komt die frustratie vandaan?
Wat is mijn achterliggende gedachte, gevoel of.......?
Ik presenteer me vanuit mijn eigen hart. Zonder gevoel,........... vanuit emotie?
Is mijn emotie dan zo 'verhard', zit ik dan zo vol van negatieve emoties?
Eens lezen wat Mattheüs hiervan zegt:
Mattheüs 7:1-12 (HTB)
Mattheüs is er vrij duidelijk in: "Spreek geen oordeel over andere mensen" , "Waarom maak je je druk over de splinter in andermans oog, terwijl je niet eens merkt dat er een balk in je eigen oog zit?" & "Doe voor een ander wat u graag voor u zelf gedaan wilt hebben."
Je bent niets beter dan de ander!
Geef je emotie over aan God en laat het los!
Vraag aan God om je te helpen met je eigen emotie, i.p.v te oordelen over een ander.
Haal eerst de balk uit je eigen oog. Vraag God hierin om hulp.
Vraag aan de ander eerder hoe je hem kan helpen. I.p.v. te oordelen.
Reageer met liefde, bedenk hoe jij in zijn plaats zou voelen, reageren op zo'n felle reactie.
Blijf in liefde, blijf in Jezus.
What Would Jesus Do or Say?
Bid voor oplossingen, want wie vraagt zal ontvangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten