Verantwoording nemen.

3 dagen achter elkaar mijn verantwoording niet nemen.
Dat kan natuurlijk niet.
Iedereen heeft z'n verantwoording, ook ik. Ook op momenten dat het moeilijk is en dat je het moeilijk vind.
Verstoppen achter onzekerheid of andere keuzes is geen uitweg.



Verantwoording moet je altijd willen en kunnen nemen.
Ik moet er dus voor zorgen dat in zulke gevallen, mijn angst of keuzes aan de kant zet en kiezen voor de verantwoording.




Als vader van een gezin, moet ik wel mijn plaats in nemen en niet omdat het een keer moeilijk is er voor weg lopen.
Je kop in het zand steken is dus geen optie.

Je kan niet alles alleen en dat hoeft ook niet, je wederhelft is er ook nog en daarnaast is God er ook voor je.
Vergeet dat niet.

Vaak loop ik ook voor mijn verantwoording weg door negatieve emotie; deze emotie werkt verlammend.
De enigste oplossing is jezelf te openen.
Maar doordat ik al jaren gereserveerd ben, maakt dat voor mij niet makkelijk.

Een stukje van het internet:

Jezelf openen
We denken dat we onszelf kennen. Er is echter een veel groter deel dat we niet kennen. Een deel van onszelf is goed beschermd en weggestopt: onze ware natuur.

Het is onze afweer die maakt dat we onszelf sluiten. De afweer meent dat hij ons moet beschermen, dat er konstant gevaar is. Als er werkelijk gevaar is, is het een kwaliteit om ons te kunnen afsluiten. Echter, meestal is er geen gevaar. En tóch sluiten we ons af. Waarom doen we dat?


Als baby waren we open en onszelf. Dat maakte ons ook kwetsbaar. Er was agressie om ons heen, we werden niet gezien in wie we werkelijk waren, anderen waren niet op ons afgestemd, we kregen niet de ruimte. Er was toen geen keus: overleven door jezelf af te sluiten. Langzaam heeft zich een ego gevormd. Het ego maakt wie we zijn: een teruggetrokken persoon, of ben je juist stoer? Je denkt dat je je ego bent. Het staat je in de weg om jezelf te openen. Je gedraagt je alsof het gevaar er nog steeds is. Je bent losgekoppeld van wie je werkelijk bent.


Het lijkt onvermijdelijk en hoort bij ons mens-zijn. Het is echter niet ons eindstation. We kunnen onszelf leren (weer) te openen. Dat is wat onze ware natuur wil. Daarvoor is het nodig het bekende vertrouwde gebied te verlaten en het nieuwe, onbekende toe te laten. Ons lichaam is daarbij een goede toegangspoort. Er is wel moed voor nodig. En nieuwsgierigheid. Het herkennen van ons afweermechanisme, ermee stoppen, en voelen wat eronder zit. Het klinkt eenvoudig, het is echter een ontdekkingsreis die je hele leven een uitdaging blijft!

Jezelf openen is jezelf lief hebben en je naaste liefhebben als jezelf.
Want er staat in: 
Matteüs 19:29-31
29 Jezus antwoordde: ‘Het voornaamste is: “Luister, Israël! De Heer, onze God, is de enige Heer; 30 heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht.” 31 Het op een na belangrijkste is dit: “Heb uw naaste lief als uzelf.” Er zijn geen geboden belangrijker dan deze.’ 


Je moet dus als het ware je voor God openen om jezelf en je naaste lief te hebben.
Dat betekent dus dat je elke dag de keuze voor God moet maken.
Kijk ook elke dag in de spiegel of je God in je kan vinden.
En bewust worden van de aanwezigheid van God